De Geschiedenis

Door: Elbert Gubbels Jr.

In de winkel die in 1872 werd gevestigd verkocht Johannes Henricus Gubbels o.a. kranten, wandelstokken, paraplu’s, speelgoed en rokersbenodigdheden. Door het raam keek hij naar de prachtige binnenstad van Roermond, een stad met historie en waar de Roer uitmondt in de Maas. Het smalste stukje van Nederland tussen Belgie en Duitsland: Limburg! Iets verderop, 30km ten westen van Roermond ligt Bree, waar Jean Knödgen (een Duitser) in 1846 is gestart met de productie van ‘kleipijpen’.
Johannes Gubbels runde de winkel voor langere tijd samen met

zijn vrouw, Dijmphna Hubertina. Na haar dood (1896) hertrouwde Johannes met Anna Maria Plum in 1899. Zij gaf hem 2 kinderen en toen zij op haar beurt weduwe werd opende zij nog 2 winkels onder de naam ‘Weduwe Gubbels-Plum’. In 1924 opende haar 2 kinderen, Antonia en Elbert Gubbels een groothandel in rokersbenodigdheden. Elbert was amper 20 jaar toen hij met zijn Chrysler, de derde auto in Roermond, klanten bezocht in een straal van 12 kilometer rond Roermond.

Even terug naar België: In Bree verkocht Jean Knödgen zijn bedrijf (eind 19^de eeuw) aan zijn schoonzoon Jan Hillen. Hij zocht contact met Franse pijpenmakers uit de regio Saint-Claude. Zij leverde hem het Bruyerehout zodat hij naast de productie van de traditionele kleipijp ook de ‘stijlvolle en moderne’ bruyere houten pijpen kon leveren o.a. aan Elbert Gubbels.
Tot aan de Tweede Wereldoorlog verliep alles voorspoedig: Elbert was ijverig en succesvol. Hij importeerde voornamelijk uit Engeland, Frankrijk en Belgie. Met het uitbreken van de oorlog stokte de handel. Goederen en materialen waren amper verkrijgbaar en veel winkels werden gesloten. Ook na de oorlog was het lastig om aan goederen te geraken. Elbert, in die tijd nog maar alleen eigenaar van de firma, besloot om Jean Hillen te volgen en zelfstandig, met 2 machines en 3 franse pijpenmakers in de kelder van zijn woonhuis de productie van tabakspijpen ter hand te nemen. Gubbels beschikte echter nog niet over een merk en lanceerde pijpen onder het merk EGRO (Elbert Gubbels Roermond). De productie verliep voorspoedig en de markt was gretig. Een écht merk was wenselijk. In 1956 kocht Elbert een Amsterdamse groothandel ‘De Rijk’. Deze beschikte over de rechten van het merk BigBen … en dat was het begin van een bloeiende export en florerend bedrijf met als kroon: het predikaat koninklijk in 1972. Mijn vader (Fons - productie) en ome Jos (commercieel) namen het bedrijf over.

Aan het einde van de jaren ’70 waren er nog maar 2 pijpenfabriek in de Benelux, slechts 30km uit elkaar. Twee fabrieken, twee histories, twee families, twee merken. Twee verschillende bedrijven maar met heel veel raakvlakken. BigBen verkocht goed in Nederland, America en Japan. Hilson had een groot marktaandeel in België en Duitsland. In 1980 werd Hillen (Hilson) gekocht door de firma Gubbels.

Persoonlijke achtergrond
In de branche staat Gubbels bekend om haar vele innovatieve ideeën op het gebied van marketing, techniek, ontwerp en innovatie. Denk bijvoorbeeld aan de Amphora pijp (met het Air Regulation System), Porsche Design, Bentley …. en Tattoo! Dat is de periode waar ik in beeld kwam: 1989. Tattoo was een samenwerkingsproject van Gubbels en Douwe Egberts (in die tijd nog aktief in tabak). Gubbels ontwikkelde een pijpje en DE de tabak. Een grootse marketingcampagne werd opgezet om iedereen aan de pijp te krijgen. Naast de normale productie van BigBen pijpen moesten duizenden Tattoo pijpjes geproduceerd worden.
Ik had zojuist mijn bachelor diploma (management) behaald in Coventry (Engeland) en de gezondheid van mijn vader slecht en moest behandeld worden. Ik voelde mij geroepen om hem te helpen met het opzetten van de productie voor Tattoo. Deze periode was ook het begin van de anti-rook campagnes. Inmiddels zijn we 30 jaar verder en is mijn volle bos haren verworden tot een dun doorzichtig bosje dat ik dagelijks koester en verzorg. De afgelopen 30 jaar was een periode van ‘downturn magement’ en een continu zoektocht naar kansen en mogelijkheden tegen de stroom in.

Mijn eerste pijp die ik rookte was uiteraard Tattoo. Ik was toen 22 jaar. Dit pijpje was razend populair en genoot reclame in de bioscoop, in bushaltes en werd besproken op TV. Het werd een echte hype … en een grote flop! Douwe Egberts (tabak) had vele miljoenen guldens geïnvesteerd in het concept en de marketing. Uiteindelijk werd de tabak uit de markt genomen omdat de verpakking niet luchtdicht was en de tabak hierdoor ging schimmelen. Maar goed: ik maakte natuurlijk wel veel vrienden in Engeland met mijn super trendy wannahave pijpje.

Wet- en regelgeving
De anti-rook beweging heeft ons altijd genoodzaakt om ‘out-of-the-box’ te denken. In de tijd dat ik begon in productie (1989) produceerden wij jaarlijks 120.000 pijpen. We hadden toen 68 mensen in dienst. Naast de productie van tabakspijpen hadden we ook een zeer lucratieve handel in rokersbenodigdheden zoals aanstekers, asbakken, etc. In Nederland was V&D onze grootste klant. Tabaksspeciaalzaken waren er in overvloed. Wet- en regelgeving werden weliswaar steeds strenger, doch wat er voor ons enorm heeft ingehakt is het verbod om te roken op de werkplek. Dit was voor vele pijprokers de aanleiding om te stoppen met pijproken. Een bijkomend probleem was het imago van pijproken – dit was zeer oubollig en voor oude mensen met (ongeschoren) baard. Een pijp was tot voor enige tijd geleden nog een goedkope vorm van roken. Een pijp was slechts een middel om tabak te kunnen consumeren. Ik heb de afgelopen 30 jaar geprobeerd de pijp te verheffen tot een individueel stukje kunst, ambacht en traditie door telkens weer met iets nieuws en innovatiefs te komen waarmee we de ‘moderne man’ bereiken, bijvoorbeeld door design of kleur.
Geniaal vond ik persoonlijk onze licentie van Porsche Design. In het jaar 2000 lanceerden wij Smoking Accessoires onder het merk van Porsche Design in Frankfurt. Dit was, in een tijd van enorme tegenwind, een gigantisch hoogtepunt waarbij we de pijp weer in het straatbeeld kregen ook bij ‘niet-rokers’, denk bijvoorbeeld aan de DutyFree winkels op de luchthaven. Het imago van Porsche blijkt magisch als je het hebt over lifestyle en ik ben blij dat pijproken is verheven naar een vorm van lifestyle: een momentje van rust, een momentje voor jezelf en innerlijke reflectie.

In 2012 werden wij door de Rabobank gedwongen om faillissement aan te vragen omdat een accountmanager van mening was dat over 10 jaar niemand meer rookt. Deze uitspraak van de persoon in kwestie kwam tijdens de opening van ons nieuwe onderkomen in Herten. We hadden zojuist de complete verhuizing bekostigd als ook de huisstijl aangepast – alles binnen de financiële middelen die voorhanden waren. We waren dan ook apetrots en zouden onze nieuwe huisstijl presenteren op de beurs in Frankfurt (februari 2012). De Rabobank dacht er anders over en eiste versnelde aflossing en onredelijke zekerheden). Een gevecht dat we helaas niet konden winnen … en daarmee struikelden we op de finish. We waren boos en gekwetst en wilde hoe dan ook onze missie voortzetten. Met eigen middelen en hulp van leveranciers hebben we een doorstart kunnen maken ZONDER bank. In september 2012 konden wij alsnog onze nieuwe huisstijl presenteren op de internationale beurs in Dortmund.

De eerste jaren na de doorstart in 2012 waren mooie jaren. De nieuwe huisstijl werd warm ontvangen en de markt was nog optimistisch. Het electronisch roken kwam ineens opzetten en de meters rokersbenodigdheden in winkels verruild voor e-sigaretten en bijhorende vloeistoffen. Dit gebeurde niet alleen in Nederland, maar wereldwijd. Daarmee kwam de afzet van pijpen onder druk en waren er na verloop van tijd meer pijpen dan pijprokers met als gevolg: heel veel aanbiedingen! Daarnaast hebben we te maken met wet- en regelgeving die het binnen- en buiten Europa bijna onmogelijk maakt om legaal rookwaren aan te bieden.
Aan het einde van 2019 wass het tijd om ‘onze knopen te tellen en ons te beraden over de toekomst. Mijn persoonlijke motto is: ‘je hebt altijd een keuze!’ én ‘alles komt goed!’ Vanaf 2018 hebben we sterk ingeteerd op de reserves, maar ook op gezondheid en levensvreugde. We wilden de schade niet verder laten oplopen en zagen ook geen perspectief meer in de toekomst voor een groothandel in rokersbenodigdheden.

De Toekomst
Naast de groothandel in rokersbenodigdheden en pijpenproduktie hadden we sind 2015 ook een produktie voor pijpenragers. De machines hebben wij overgenomen van een Zwitsers bedrijf en inmiddels produceren wij dagelijks 250.000 pijpenragers. De groothandel in rokersbenodigdheden hebben wij helaas in maart 2020 moeten opgeven. In Juni 2020 werd de productie pijpenragers, alsook een kleinschalige productie van tabakspijpen verhuisd naar een voormalige drukkerij in Beegden, net buiten Roermond.

Naast de indrukwekkende productie van pijpenragers dragen we na 150 jaar nog steeds het ambacht uit met de produktie van pijpen. De afgelopen decennia hebben we veel verschillende en innovatieve pijpen gefabriceerd. Sommige modellen of kleuren waren hun tijd vooruit. We zullen deze in de komende maanden inventariseren wellicht opnieuw introduceren of toepassen.

De pijproker van vroeger, ofwel de consument van de tabak sterft uit! Deze pijproker kocht een pijp om tabak te kunnen nuttigen. Mocht vooral niet duur zijn! De genietende pijproker, iemand die heel bewust zijn of haar rookmoment kiest, verdiept zich in het product en hetgeen geboden wordt en waardeert de kunst van het pijpen maken.
Ik heb als ondernemer samen met mijn familie mooie en turbulente jaren gekend en ik weet niet of ik zaken anders aangepakt zou hebben, waarschijnlijk met de kennis van nu wel. Maar ik heb nooit ergens spijt van! Dingen gaan zoals ze gaan en ik heb veel geleerd … maar vooral mijn lessen moeten leren. Wat je ook doet en wie je ook bent … er is altijd ergens een dieptepunt. Het grote voordeel is dat wanneer je op een dieptepunt zit er ook weer een weg naar boven is … naar een nieuw hoogtepunt.

Ik blijf rotsvast geloof houden in ons product. In tegenstelling tot andere varianten van roken past de pijp in onze ogen het beste in de tijd waarin wij nu leven: een snelle (virtuele) wereld met (virtuele) vrienden: God voor ons allen … maar ieder voor zich! Het ritueel van het stoppen en aansteken van je pijp, een momentje voor jezelf, van rust en bedachtzaamheid. Daarbij is een pijp ook nog eens een duurzaam product waarbij je zuiver tabak verbrandt. Bij goed onderhoud kan een pijp jarenlang meegaan en zelfs overgedragen worden (bij zorgvuldig gebruik en onderhoud) aan de volgende generatie.